Վերլուծություն (Տղա դարձող աղջիկը)

Տղա դարձող աղջիկը Այս հեքիաթը ինձ շատ է դուր եկել կասեմ որ շատ հետաքրքիր էր և շատ բան էր սովորեցնում։ Ես այս հեքիաթից հասկացել եմ որ երբեք հնարավոր չէ ուրիշի կամքին դեմ ինչ որ բան անել։ Այսինքն ես հասկացա որ եթե դիմացինդ չի ուզում անել այն ինչ ասում են Իրան չպետք է ստիպել։  

Համաստեղ – Աստղկան սայլը

Ես շատ հավանեցի այս հեքիաթը, ասեմ, որ շատ հետաքրքիր էր։ Ուզում եմ իմ կարծիքը ասել ջրաղացպանի, ձկնորսի և աշուղի մասին։ Ջրաղացպանի շատ բարի էր և միշտ փորձում էր ուրախացնել երեխաներին։ Երբ ես կարդացի հեքիաթի վերնագիրը, սկզբում չհասկացա իմաստը։ Հեքիաթն ընթերցելուց հետո հասկացա, որ աստղկան սայլը ձկնորսն ու իր սայլն էին, որ քարացել էին, դարձել 2 […]

В поисках удовольствия/ Հաճույքների որոնումներում

В поисках удовольствия Жил на свете очень ленивый юноша. Целыми днями слонялся он с места на место, и ничто не нравилось ему, ни в чём не мог он найти удовольствия. «Что же такое удовольствие?» — подумал он однажды и решил пойти поискать его. Он вышел из дому и через некоторое время увидел старого крестьянина, копавшего […]

Հրաժեշտի խոսքերից

Ո՛չ տրտունջ, ո՛չ մրմունջ սգավոր, Հեռացի՛ր, մոռացի՛ր ինձ հավետ. Իմ ուղին միշտ մթին, մենավոր, Կըգնամ իմ դժկամ ցավի հետ։ Ւմ ճամփան՝ անվախճան մի գիշեր, Ւնձ շոյող ոչ մի շող չի ժպտա.— Հեռացի՛ր, մոռացի՛ր, մի՛ հիշիր, Ինձ այդպես, քրոջ պես մի՛ գթա… Հուսաբեկ, մութ ու մեգ թող լինի, Ւմ վերև թող արև չըխնդա. Լոկ երկունք, լոկ […]

Տխրություն

Սահուն քայլերով, աննշմար, որպես քնքուշ մութի թև, Մի ըստվեր անցավ ծաղիկ ու կանաչ մեղմիկ շոյելով. Իրիկնաժամին թփերն օրորող հովի պես թեթև Մի ուրու անցավ, մի գունատ աղջիկ ճերմակ շորերով… Արձակ դաշտերի ամայության մեջ նա մեղմ շշնջաց, Կարծես թե սիրո քնքուշ խոսք ասաց նիրհող դաշտերին.— Ծաղիկների մեջ այդ անուրջ կույսի շշուկը մնաց Եվ ծաղիկները այդ սուրբ […]

իմ երազում

ԻՄ ԵՐԱԶՈՒՄ Եվ ա՛յս գիշեր, իմ երազում, քեզ հետ մեկտեղ պարեցինք, Սեր-ոգիներ սուրբ սեղանում մեղրամոմեր շարեցին։ Ոսկի-արծաթ ամպի ծալեն նուրբ ու բարակ քող ճարեցինք, Ինծի-քեզի կարմիր-կանաչ սիրո շապիկ կարեցին:

Ավետիք Իսահակյան Էյ ջան հայրենիք։

Է՜յ, ջան-հայրենիք, ինչքա՜ն սիրուն ես, Սարերըդ կորած երկնի մովի մեջ. Ջրերըդ անո՛ւշ, հովերըդ անո՛ւշ, Մենակ բալեքըդ արուն ծովի մեջ:   Քու հողին մեռնեմ, անգի՛ն հայրենիք, Ա՜խ, քիչ է, թե որ մի կյանքով մեռնեմ, Երնեկ ունենամ հազար ու մի կյանք, Հազա՛րն էլ սըրտանց քեզ մատաղ անեմ:   Ու հազար կյանքով քու դարդին մեռնեմ, Բալեքիդ մատա՛ղ, մատա՛ղ […]

Skip to toolbar